Teoria ewolucji ideologii. Artykuł humorystyczny
Natalia Julia Nowak

Felieton o charakterze satyrycznym. Ukazuje on (w krzywym zwierciadle) genezę i rozwój wybranych ideologii politycznych, np. socjalizmu, komunizmu, liberalizmu, faszyzmu.

"Na początku była monarchia, a monarchia była we Francji i Francja była monarchią"... Pod koniec XVIII wieku z drzewa monarchistycznego zszedł dosyć prymitywny gatunek, Australopithecus revolutionibus, który doprowadził do znacznych przekształceń środowiska naturalnego oraz rozpoczął wędrówkę po kontynencie europejskim.

Na Wyspach Brytyjskich Australopithecus revolutionibus ewoluował w Homo socialis - nowopowstały gatunek rozprzestrzenił się na cały świat, docierając m.in. do Europy Wschodniej i na Wyżynę Chińską. W Rosji Homo socialis przekształcił się w Homo comunistus leninus, a następnie w Homo comunistus stalinus, Homo comunistus trockistus i wiele innych. Homo comunistus stalinus był gatunkiem mięsożernym - do jego ulubionych pokarmów należeli kapitaliści, reakcjoniści, duchowni i konserwatyści. Ze względu na ograniczoną długość niniejszego wywodu nie będę omawiać wszystkich gatunków, należących do rodziny komuchowatych. Warto jednak zasygnalizować istnienie rodzaju Homo comunistus maoistus (występującego głównie na Dalekim Wschodzie) oraz Homo comunistus guevarus (pospolitego na Zachodzie). Potomkami gatunku Homo socialis są także istoty zwane Homo socialdemocratus.

Na Półwyspie Apenińskim gatunek Homo socialis ewoluował w Homo fascistus (z ustaleń paleoantropologów wynika, że szczątki najstarszego przedstawiciela tego gatunku, zwanego "człowiekiem z Predappio", można było podziwiać na stacji benzynowej w Mediolanie). Kolejnym ogniwem ewolucji był Homo nazistus, który po raz pierwszy pojawił się w Niemczech w latach '20 XX wieku. Homo nazistus należał do istot niezwykle agresywnych i mięsożernych, żywił się Żydami, Cyganami, Słowianami, komunistami, homoseksualistami oraz słabszymi przedstawicielami własnego gatunku. We współczesnych czasach nazwy "Homo fascistus" i "Homo nazistus" bywają stosowane zamienne, jednak jest to wyraźne nadużycie, nie mające żadnego uzasadnienia naukowego. Naziści pochodzą od faszystów, lecz stanowią odrębny typ antropologiczny. Mylenie tych stworzeń może być konsekwencją niedokładnej, powierzchownej obserwacji ich zachowania - oba gatunki są bowiem łatwe do tresury, potrafią reagować na proste komendy (np. "A noi!", "Heil!") oraz "dawać łapę" (najczęściej prawą).

Warto wiedzieć, że w przyrodzie występuje jeszcze jedna "gałąź rodowa" pochodząca bezpośrednio od Australopithecus revolutionibus. Mam tu na myśli Homo liberalis, który dał początek takim gatunkom jak Homo libertarianis, Homo minarchistis (nie mylić z nadrzewnym gatunkiem Australopithecus monarchistus!), Homo obiectivistis, Homo capitalistus, Homo democratus czy Homo feministus. Czytelnikom niniejszego artykułu radzę również pamiętać, że na Ziemi nie ma gatunków obiektywnie "lepszych" czy "gorszych". Istnieje bowiem zjawisko zwane doborem naturalnym, które polega na selekcjonowaniu osobników najlepiej dostosowanych do danego środowiska (poprzez "środowisko" należy rozumieć ustrój polityczny). Na przykład w systemie komunistycznym selekcjonowani są przedstawiciele Homo comunistus, a pozostałe gatunki zazwyczaj giną (zdolne do przetrwania są tylko te, które zdołają wykształcić odpowiednie mechanizmy maskujące i obronne - melanizm przemysłowy). Tymczasem w ustroju faszystowskim dobór naturalny selekcjonuje Homo fascistus, zaś wspomniani wcześniej reprezentanci Homo comunistus mają niewielkie szanse na przeżycie. Jak widać, występowanie danego gatunku na ściśle określonym terytorium jest zależne od czynników środowiskowych. Z pojęciem doboru naturalnego wiąże się także zjawisko specjacji, które polega na całkowitym bądź częściowym przekształceniu się jednego gatunku w drugi (przykład: transformacja Homo democratus w Homo nazistus na terenie Trzeciej Rzeszy).

Kolejnym ciekawym zjawiskiem, o którym warto wspomnieć w niniejszej pracy, są tzw. żywe skamieniałości - gatunki, które na przestrzeni lat nie ewoluowały albo ewoluowały w bardzo niewielkim stopniu. Zaliczamy do nich Homo conservativus (konserwatystów), Homo traditionalistus (tradycjonalistów) oraz Australopithecus monarchistus (monarchistów). Są to istoty dosyć łagodne, spokojne, w ich diecie przeważają pokarmy roślinne.

Tak w "telegraficznym skrócie" można przedstawić teorię ewolucji ideologii politycznych. We współczesnym świecie istnieje bardzo wiele gatunków ludzkich, jednak należy pamiętać, iż wszyscy pochodzimy od wspólnego przodka - Australopithecus revolutionibus. Fakt ten powinien nas zachęcać do wnikliwego badania różnych światopoglądów oraz godnego traktowania ich przedstawicieli.